Anne en Wessel bij de Rode Hoed.
Op het jaarlijkse symposium leerde we veel van de “zorgbobo’s”. Dit jaar ging het over werkgeluk. We staken allebei onze hand op toen gevraagd werd wie zijn werkleven een 8+ geeft. We zijn dus hopeloze optimisten, leerden we later.
1 oktober 2019
Menno liet ons lachen, door op een komisch-filosofische manier te laten zien dat werkgeluk niet bestaat. Je moet er dus ook maar niet naar zoeken.
Adam liet ons huilen, door een verhaal te delen uit zijn dagboek, waarbij zowel moeder als kind de sectio niet overleefden. En wat dat doet met een dokter.
Wat het werkgeluk het meest in de weg zit? Opvallend vaak werd het EPD genoemd. De administratie die er mee gemoeid gaat en de autonomie die het afneemt.
Koren op onze molen, want met onze EPD programma's (Happy met HiX en PLEZIER met Epic) doen we hier wat aan. We hadden dan ook genoeg te vertellen tijdens de pauzes.
Dank voor de organisatie Janko en dank voor het spreken Bas, Carina, Stephanie, André, Marcel en anderen.
Deel dit artikel
Andere actualiteiten
26 maart 2025
Van witte jas naar een nieuwe loopbaan – Jules weet als geen ander hoe die stap voelt. Na een medische...
Lees meer
20 maart 2025
Werken aan de zorg vergt energie. Dan is het goed om samen af en toe op te laden.
Lees meer
13 maart 2025
Na internationale onderzoeksprojecten in Spanje en de VS, wist Francesca één ding zeker: de zorg is haar plek, maar niet...
Lees meer